Jan Tesarz

---

Kariera zawodowa

Kariera zawodowa Jana Tesarza to fascynująca podróż przez wiele renomowanych teatrów w Polsce, które kształtowały go jako artystę i wpływały na jego twórczość.

• swoją scenę aktorską rozpoczął w latach 1957–1958 w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie,
• następnie w okresie 1958–1960 związał się z Teatrami Ziemi Pomorskiej, gdzie występował na scenie w Bydgoszczy i Toruniu,
• jego kariera kontynuowała się w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu od 1960 do 1963 roku,
• potem w 1963–1964 zagościł na scenach Teatrów Dramatycznych w Szczecinie,
• w latach 1964–1965 przeniósł się do Teatru Polskiego w Bydgoszczy,
• kolejne lata spędził w Teatrze Nowym w Łodzi od 1965 do 1967 roku,
• w czasie od 1967 do 1978 pracował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi,
• następnie latami 1978–1984 angażował się w sztuki wystawiane w Teatrze Narodowym w Warszawie,
• między 1984 a 1987 rokiem był związany z Teatrem Dramatycznym w Warszawie,
• na zakończenie swojej teatralnej kariery od 1987 do 2000 roku związany był z Teatrem Polskim w Warszawie.

Zadbał o to, by każdy okres jego działalności zawodowej pozostawił znaczący ślad w historii polskiego teatru, a jego oddanie sztuce niejednokrotnie spotykało się z uznaniem publiczności i krytyków.

Filmografia

Jan Tesarz wykazał się niezwykłym talentem aktorskim, co potwierdzają jego liczne role w polskiej kinematografii. Poniżej przedstawiamy szczegółową filmografię tego utalentowanego artysty:

• Powrót doktora von Kniprode (1965) jako Smulski, żołnierz WP (odc. 1),
• Trzynaste piętro (1966) jako sąsiad,
• Bokser (1966) jako Marian, prezes klubu sportowego,
• Kierunek Berlin (Kierunek Berlin – ostatnie dni, 1968) jako żołnierz,
• Pan Wołodyjowski (1969) jako żołnierz w Chreptiowie,
• Ostatnie dni (1969) jako żołnierz,
• Przygody pana Michała (1969),
• Markheim (1971) jako pijak,
• Samochodzik i templariusze (1971) jako „Brodacz”,
• Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais? (1971) jako żołnierz,
• Strzał (1974) jako „Leśny”,
• Zwycięstwo (1974) jako żołnierz,
• Mgła (1976) jako brat Anki – Stefan,
• Palace Hotel (1977) jako komisarz policji niemieckiej,
• Klincz (1979) jako prezes klubu „Znicz”,
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1979–1981) jako inspektor Hupke,
• Zamach stanu (1980) jako generał u Piłsudskiego,
• Królowa Bona (1980) jako Olbracht Gasztołd (odc. 2 i 4),
• Krach Operacji Terror (Krakh operatsii Terror, 1980) jako rozmówca Sawinkowa w warszawskim kasynie,
• Był jazz (1981) jako redaktor Nosko,
• Na odsiecz Wiedniowi (1983) jako Jan Wielopolski, kanclerz wielki koronny,
• Pan na Żuławach (1984) jako Miśkiewicz, sekretarz PPR,
• Bez końca (1984) jako ojciec Joanny,
• Na kłopoty… Bednarski (1986) jako Kluge,
• Rzeka kłamstwa (1987) jako Bydałek, właściciel browaru,
• Krótki film o zabijaniu (1987) jako taksówkarz,
• Sławna jak Sarajewo (1987) jako Oswald Bacoń, właściciel tartaku,
• MR Tański (1987) jako prezes,
• Misja specjalna (1987) jako oficer wywiadu udający gestapowca,
• Amerykanka (1988) jako pan Kazio,
• Dekalog IV (1988) jako człowiek w windzie,
• Mistrz i Małgorzata (1988–1990) jako Nikanor Iwanowicz Bosy (odc. 1, 2),
• Ostatni prom (1989) jako pijak, pasażer promu,
• Pasażerowie na gapę (Potyautasok, 1990),
• Smacznego, telewizorku (1992) jako naczelnik policji,
• Balanga (1993) jako Henryk, ojciec „Snajpera”,
• Polski crash (1993) jako Świda,
• Kraj świata (1993) jako udzielający wywiadu pod Pałacem Kultury,
• Miasto prywatne (1994) jako właściciel sklepu monopolowego,
• Cwał (1995) jako dyrektor centrali telefonicznej,
• Wojna Harta (Hart’s War, 2002) jako strażnik,
• Anioł Stróż (2005) jako pan Zdzisław.

Dubbing

Jan Tesarz jest znanym aktorem dubbingowym, którego talent został doceniony w wielu produkcjach. Oto niektóre z ról, które odegrał w swojej karierze:

• Miecz w kamieniu (1963) – Kay,
• Niekończąca się opowieść (1984) – Gmork,
• Porwanie w Tiutiurlistanie (1986) – Cygan Nagniotek,
• Oliver i spółka (1988) – Szycha.

---

Oceń: Jan Tesarz

---