Kaplica ewangelicka w Czechowicach-Dziedzicach

---

Historia

Historia obecności ewangelików w Czechowicach-Dziedzicach sięga końca XIX wieku, kiedy to niemieckojęzyczni pracownicy osiedlali się na tym terenie, by pracować przy budowie kolei oraz rozwijających się zakładów przemysłowych. Rok 1896 to data pierwszego nabożeństwa, które odbyło się jako część filiału parafii ewangelickiej w Bielsku. Od 1907 roku nabożeństwa zaczęto organizować w wynajętej sali restauracji Gebauera w Dziedzicach, gdzie w pierwszym spotkaniu uczestniczyło jedynie siedem osób, co sprawiło, że obrzędy były znacznie zakłócane przez odwiedzających restaurację.

Wobec trudnych warunków postanowiono zbudować własny obiekt sakralny. Budowa kaplicy rozpoczęła się w 1910 roku na działce przekazanej przez Leona Zipsera, obok niemieckiej szkoły podstawowej. Kaplica została poświęcona 17 grudnia 1911 roku. W nowym budynku zlokalizowano kaplicę, zakrystię oraz mieszkania dla duchownego. Początkowo, placówka funkcjonowała jako stacja kaznodziejska, ale w 1915 roku została podniesiona do rangi filiału parafii ewangelicko-augsburskiej w Bielsku, a na cmentarzu w Dziedzicach wydzielono specjalną kwaterę ewangelicką.

W latach II Rzeczypospolitej nabożeństwa odbywały się co drugą niedzielę, w obu językach – niemieckim i polskim. Niestety, podczas II wojny światowej kaplica została uszkodzona w wyniku trafienia pociskiem artyleryjskim, co spowodowało zniszczenie wszystkich okien oraz części ścian. Dodatkowo, budynek został splądrowany przez żołnierzy oraz szabrowników. Mimo tych zniszczeń, po ich usunięciu, 3 maja 1945 roku zorganizowane zostało nabożeństwo dziękczynne, które przywróciło społeczność ewangelicką do życia.

W 1969 roku kaplica otrzymała status samodzielnej parafii w Czechowicach-Dziedzicach. Od tego czasu regularnie odbywają się tu nabożeństwa, które mają miejsce w każdą niedzielę oraz podczas świąt.

---

Oceń: Kaplica ewangelicka w Czechowicach-Dziedzicach

---