Alfred Sofka, urodzony 1 lutego 1921 roku w Czechowicach-Dziedzicach, to postać, która zapisała się w pamięci jako oficer i żołnierz. Jego wkład w historię Polski związany jest z II wojną światową, podczas której pełnił służbę w ludowym Wojsku Polskim.
Jednym z najważniejszych wyróżnień, jakie otrzymał, był order Virtuti Militari, który świadczy o jego odwadze i poświęceniu na polu bitwy. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 1 lutego 1945 roku, kiedy to poległ w rejonie Podgajów. Alfred Sofka pozostaje symbolem odwagi i determinacji w obliczu wojny.
Życiorys
Alfred Sofka był synem kolejarza Józefa Sofki, którego edukacja została nagle przerwana przez wybuch drugiej wojny światowej. W momencie, gdy konflikt zbrojny wybuchł, był uczniem technicznej szkoły zawodowej. W wyniku wojenno-politycznych zawirowań, razem z matką Anastazją oraz bratem Emilem, trafili na terytorium Związku Radzieckiego.
Niemożliwe do zniesienia warunki, w jakich przyszło im żyć, doprowadziły do ich zesłania na Syberię, do regionu Jakucji. Tam wszyscy troje musieli podjąć pracę jako robotnicy leśni, aby zapewnić sobie skromne środki do przetrwania. Niestety, matka Alfreda nie zdołała wytrzymać trudów życia w tych nieludzkich warunkach i zmarła na Syberii.
W maju 1943 roku, mając na uwadze sytuację polityczną, Alfred zdecydował się jako ochotnik wstąpić w szeregi armii polskiej tworzonej w ZSRR. Został wcielony do 3 Pułku Piechoty 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, która pełniła ważną rolę w składzie 1 Armii Wojska Polskiego. Wraz z nim, do wojska wstąpił jego brat Emil.
Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Piechoty w Riazaniu i uzyskaniu stopnia chorążego, Alfred został dowódcą plutonu. Wkrótce potem, jako podporucznik, kierował kompanią w 3 pp. Podczas wojny przeszedł szlak bojowy przez tereny Polski, który zakończył się w rejonie Podgajów.
W trakcie działań bojowych brał udział w uchwyceniu przyczółków na Wiśle oraz w heroicznych walkach o wyzwolenie Warszawy spod niezwykle brutalnej okupacji niemieckiej. Uczestniczył również w uroczystej defiladzie, która odbyła się 20 stycznia 1945 roku w Warszawie.
W tragicznych okolicznościach, 1 lutego 1945 roku, Alfred poległ w walkach z armią niemiecką w rejonie miejscowości Podgaje. W wyniku walk, 32 żołnierzy z jednostki, w której służył, dostało się do niewoli. Niestety, jeńcy, 2 lutego 1945 roku, poprzez brutalne tortury zostali zamordowani przez Niemców z Waffen-SS.
Osobny artykuł: Zbrodnia w Podgajach.
Przypisy
- Rydłowski 1971, s. 486.
- Rydłowski 1971, s. 485.
- Rydłowski 1971, s. 482.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Józef Kłaptocz | Stanisław Niemczyk | Edward Mikołajczyk (dziennikarz) | Władysław Grzeszczak | Tadeusz JanikOceń: Alfred Sofka