Spis treści
Co to jest skarga na nauczyciela?
Skarga na nauczyciela stanowi formalne zgłoszenie, które mogą wnieść rodzice, uczniowie lub inne osoby zaniepokojone jego postępowaniem. Dotyczy ona kwestii związanych z wykonywaniem obowiązków nauczyciela, w tym działań sprzecznych z regulaminem szkoły. Skargi te mogą odnosić się do wielu aspektów, takich jak:
- kwalifikacje pedagoga,
- jego relacje z uczniami,
- stosowane metody dydaktyczne,
- kwestie związane z ocenianiem,
- zapewnienie bezpieczeństwa wychowankom,
- poszanowanie ich praw.
Niemniej jednak, samo wniesienie skargi nie przesądza o winie nauczyciela. Jej celem jest dogłębne zbadanie zaistniałej sytuacji i jej wyjaśnienie, zgodnie z obowiązującymi w szkole procedurami rozpatrywania tego typu zgłoszeń. Stanowi to istotny element dbałości o wysoki standard pracy pedagogicznej.
Jakie elementy musi zawierać skarga na nauczyciela?
Aby skarga na nauczyciela mogła zostać właściwie rozpatrzona, konieczne jest zawarcie w niej kilku istotnych elementów, które usprawnią cały proces. Przede wszystkim, niezbędne jest podanie:
- danych osoby wnoszącej skargę: imię i nazwisko, a także precyzyjny adres zamieszkania – dzięki temu możliwe jest potwierdzenie tożsamości skarżącego oraz nawiązanie z nim kontaktu w celu wymiany korespondencji,
- danych nauczyciela, którego dotyczy skarga: imię i nazwisko pedagoga, nazwa placówki oświatowej, w której pracuje, oraz nauczany przez niego przedmiot – informacje te pozwalają na jednoznaczną identyfikację osoby, wobec której kierowane są zarzuty,
- szczegółowego opisu zdarzenia lub sytuacji, która ją spowodowała: datę, godzinę oraz miejsce, gdzie miało to miejsce – należy precyzyjnie przedstawić przebieg wydarzeń, wskazując ewentualnych świadków. Im bardziej dokładny opis, tym łatwiej ocenić zasadność wniesionej skargi,
- konkretnych zarzutów pod adresem nauczyciela: powinny być one jasne, precyzyjne i oparte na faktach, unikając ogólnych stwierdzeń czy domysłów. W miarę możliwości, warto załączyć dowody potwierdzające zarzuty, takie jak kopie dokumentów lub relacje świadków,
- określenia oczekiwań osoby składającej skargę: może to być oczekiwanie przeprosin od nauczyciela, zmiany jego zachowania, podjęcia działań naprawczych przez szkołę lub innej formy zadośćuczynienia,
- własnoręcznego podpisu: brak podpisu może utrudnić lub nawet uniemożliwić formalne rozpatrzenie sprawy. Chociaż skargi anonimowe również są brane pod uwagę, to ich weryfikacja jest znacznie trudniejsza, dlatego zaleca się podpisanie dokumentu.
Pamiętajmy, że skarga powinna być rzeczowa i pozbawiona zbędnych emocji. Należy unikać wulgaryzmów oraz obraźliwych sformułowań, skupiając się na przedstawieniu faktów i argumentów.
Jak rodzice mogą złożyć skargę na nauczyciela?
Rodzice mają do dyspozycji kilka ścieżek, jeśli chcą zgłosić zastrzeżenia wobec nauczyciela. Wybór metody zależy od ich indywidualnych preferencji. Dostępne opcje to:
- pisemna skarga – można ją osobiście zanieść do sekretariatu szkolnego lub przesłać tradycyjną pocztą,
- rozmowa bezpośrednio z dyrektorem szkoły – skargę można zgłosić ustnie,
- droga elektroniczna – poprzez e-mail lub dedykowane platformy (coraz więcej placówek dopuszcza taką formę).
W sytuacji ustnego zgłoszenia, dyrektor ma obowiązek sporządzić protokół, który będzie potwierdzeniem faktu złożenia skargi. Pismo z kolei zawsze powinno być kierowane właśnie do dyrektora, ponieważ to on jest odpowiedzialny za jej rozpatrzenie. Należy pamiętać, że w przypadku poważnych zarzutów rodzice mają prawo skierować skargę do wyższych instancji, np. organu prowadzącego szkołę, takiego jak gmina, lub do kuratorium oświaty, które sprawuje nadzór pedagogiczny nad placówką.
Jakie obowiązki ma dyrektor w przypadku skargi na nauczyciela?
Dyrektor szkoły, w przypadku wpłynięcia skargi na nauczyciela, ma obowiązek dokładnie ją zweryfikować, aby ocenić, czy wymagane jest podjęcie dalszych działań. Obiektywne wyjaśnienie okoliczności jest tu niezwykle istotne. W tym celu dyrektor powinien:
- dać szansę na wypowiedź obu stronom konfliktu – zarówno osobie składającej zażalenie, na przykład rodzicowi lub uczniowi, jak i nauczycielowi, którego dotyczy skarga,
- zebrać pełny obraz sytuacji, co umożliwi dyrektorowi sprawiedliwą ocenę problemu, a w konsekwencji – podjęcie adekwatnych decyzji,
- informować rodziców o postępach w wyjaśnianiu sprawy oraz o konkretnych krokach podjętych przez dyrekcję.
W sytuacji, gdy potwierdzą się zarzuty wobec nauczyciela, dyrektor jest zobligowany do poinformowania rzecznika dyscyplinarnego, zgodnie z przepisami Ustawy o systemie oświaty oraz Karty Nauczyciela.
Jakie działania powinien podjąć dyrektor po otrzymaniu skargi?
Dyrektor szkoły, w obliczu skargi, musi podjąć działania zapewniające sprawiedliwe i obiektywne rozpatrzenie sprawy, zgodnie z przepisami. Kluczowe jest dokładne przeanalizowanie treści skargi. Następnie, dyrektor powinien wszcząć postępowanie wyjaśniające, które pozwoli zebrać niezbędne informacje i dowody. W zależności od sytuacji, może okazać się konieczne podjęcie natychmiastowych działań naprawczych, mających na celu rozwiązanie problemu. Szczegółowe zebranie materiału dowodowego jest tu fundamentalne dla uczciwego rozstrzygnięcia sprawy.
Jakie są procedury rozpatrywania skarg na nauczycieli?
Procedury rozpatrywania skarg dotyczących nauczycieli są precyzyjnie uregulowane i można je odnaleźć zarówno w statucie konkretnej szkoły, jak i w powszechnie obowiązujących przepisach prawa oświatowego, takich jak Ustawa o systemie oświaty i Karta Nauczyciela. Co jednak dzieje się, gdy taka skarga trafi do dyrektora?
W pierwszej kolejności jest on zobowiązany do jej przyjęcia i formalnego zarejestrowania. Później wszczynane jest postępowanie wyjaśniające, które obligatoryjnie obejmuje wysłuchanie wszystkich stron zaangażowanych w spór. Przykładowo, dyrektor wysłuchuje zarówno relacji rodzica lub ucznia, który wniósł skargę, jak i stanowiska nauczyciela, którego ta skarga dotyczy. Kolejnym krokiem jest zebranie przez dyrektora niezbędnych dowodów. Po ich przeanalizowaniu dyrektor podejmuje decyzję w sprawie. Decyzja ta musi mieć formę pisemną, zawierać szczegółowe uzasadnienie i zostać przekazana obu stronom konfliktu. Jeśli jednak rodzice lub uczniowie nie akceptują decyzji dyrektora, mają prawo się od niej odwołać. Odwołanie takie kierowane jest do organu prowadzącego daną szkołę, którym zazwyczaj jest gmina, lub do właściwego kuratorium oświaty. To stwarza możliwość ponownej, dogłębnej analizy sprawy.
Ponadto, w określonych okolicznościach, dyrektor szkoły musi dopełnić dodatkowych obowiązków. W przypadku podejrzenia, że nauczyciel dopuścił się przestępstwa, dyrektor jest zobligowany do powiadomienia organów ścigania – policji lub prokuratury. Dodatkowo, jeśli zarzuty postawione nauczycielowi znajdą potwierdzenie, dyrektor powiadamia o tym rzecznika dyscyplinarnego. Są to istotne procedury, które mają na celu zapewnienie właściwego postępowania w tak delikatnych i złożonych sytuacjach.
Jak kuratorium reaguje na skargi na nauczycieli?
Kuratorium Oświaty, otrzymując skargi na nauczycieli, dokładnie analizuje zgłoszone zarzuty, badając ich istotę i charakter. W sytuacjach, gdy skarga sygnalizuje naruszenie praw ucznia, trudności w procesie nauczania lub niedociągnięcia w kwestiach bezpieczeństwa, konieczna jest interwencja Kuratorium. W ramach tej interwencji, Kuratorium ma możliwość przeprowadzenia kontroli w danej placówce. Taka kontrola obejmuje:
- wnikliwą analizę dokumentacji szkolnej,
- obserwację prowadzonych lekcji,
- rozmowy z dyrekcją, nauczycielami, uczniami i ich rodzicami.
Dodatkowo, Kuratorium może zwrócić się o przedstawienie pisemnych wyjaśnień w danej sprawie. Po zakończeniu kontroli, Kuratorium formułuje zalecenia pokontrolne, które dyrektor szkoły jest zobowiązany wdrożyć w celu naprawy wykrytych nieprawidłowości. W przypadku, gdy skarga dotyczy poważnych naruszeń, Kuratorium przekazuje sprawę do rzecznika dyscyplinarnego. Rzecznik ten, po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania, może złożyć wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. Innym rozwiązaniem jest przekazanie sprawy przez Kuratorium organowi prowadzącemu szkołę, wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec konkretnego nauczyciela. Postępowanie dyscyplinarne może skutkować nałożeniem różnych kar, począwszy od upomnienia, a skończywszy na zwolnieniu z pracy. Nadrzędnym celem działania Kuratorium jest troska o wysoki poziom nauczania, zapewnienie bezpieczeństwa uczniom oraz przestrzeganie obowiązujących przepisów prawa oświatowego.
Jakie są prawa rodziców w kontekście skarg na nauczycieli?
Rodzice, którzy chcą dochodzić swoich praw, składając skargę, mają gwarancję ochrony swoich interesów i obiektywnego rozpatrzenia sprawy. Jakie uprawnienia im przysługują?
- mają prawo do formalnego zgłoszenia swoich zastrzeżeń, jeśli uważają, że prawa ich dziecka są łamane (może to dotyczyć różnych kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły, na przykład metod nauczania),
- rodzice muszą być na bieżąco z postępem sprawy – mają prawo do wglądu w dokumentację, zapoznania się z działaniami podjętymi przez dyrektora i jego ustaleniami,
- jeśli decyzja dyrektora jest dla nich niezadowalająca, mogą się od niej odwołać do organu prowadzącego szkołę (na przykład do urzędu gminy), lub do kuratorium oświaty,
- jeśli rodzic podejrzewa, że doszło do przestępstwa ze strony nauczyciela, np. znęcania się nad dzieckiem, ma obowiązek powiadomić policję lub prokuraturę.
Należy jednak pamiętać, aby zawsze kierować się dobrem dziecka i unikać niepotrzebnych oskarżeń. Skargi powinny wnosić realną wartość i opierać się na konkretnych faktach. Bezzasadne donosy mogą mieć poważne konsekwencje prawne.
Jakie prawa ma nauczyciel w związku ze skargą?
Nauczyciel, wobec którego wniesiono skargę, dysponuje szeregiem praw mających na celu zabezpieczenie jego interesów i zagwarantowanie rzetelnego rozpatrzenia sprawy. Jakie konkretnie uprawnienia mu przysługują?
- ma on prawo do zapoznania się z treścią skargi, co oznacza, że musi być w pełni świadomy stawianych mu zarzutów (dostęp do tych informacji musi być oczywiście zgodny z przepisami RODO, chroniącym dane osobowe),
- ważnym prawem jest możliwość składania wyjaśnień (nauczyciel może przedstawić swoją wersję wydarzeń, ustnie lub pisemnie, odnosząc się bezpośrednio do podniesionych kwestii),
- istotne jest także prawo do przedstawiania dowodów na swoją obronę (mogą to być rozmaite dokumenty, nagrania audio-wideo, a nawet zeznania świadków, potwierdzające jego stanowisko),
- dyrektor szkoły lub powołana komisja ma obowiązek wysłuchania nauczyciela i uwzględnienia jego argumentacji podczas analizy sprawy,
- w szczególnie skomplikowanych przypadkach, zwłaszcza w obliczu postępowania dyscyplinarnego, nauczyciel ma prawo do skorzystania z pomocy prawnej, reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego,
- podczas postępowania dyscyplinarnego nauczycielowi przysługuje pełne prawo do obrony, z możliwością wyboru obrońcy z urzędu, jeśli spełnia kryteria dochodowe,
- niezwykle ważna jest także ochrona dóbr osobistych (nauczyciel ma prawo do ochrony swojego dobrego imienia i godności, a w przypadku fałszywych oskarżeń, może dochodzić swoich praw na drodze sądowej, domagając się przeprosin, sprostowania nieprawdziwych informacji lub odszkodowania),
- nauczyciel ma prawo wglądu w akta sprawy, co uprawnia go do przeglądania dokumentacji związanej ze skargą, sporządzania notatek, a także wykonywania kopii.
Jak nauczyciel może bronić się przed skargą?
Aby skutecznie obronić się przed skargą, nauczyciel powinien:
- zachować opanowanie,
- rzeczowo przedstawić całą sytuację,
- oprzeć się na konkretnych faktach, a nie na emocjach.
Niezbędne jest zebranie wszelkich dowodów, takich jak:
- dokumentacja,
- opinie koleżanek i kolegów po fachu,
- opinie uczniów i ich rodziców,
- notatki z rozmów,
- zapisy w dzienniku lekcyjnym.
Aktywny udział w wyjaśnianiu sprawy jest niezwykle ważny – liczy się przedstawienie własnej perspektywy i poparcie jej solidnymi argumentami. Dodatkowo, dobrze jest znać przysługujące prawa i skorzystać z dostępnych form wsparcia. Pomoc prawna, jak również wsparcie Związku Nauczycielstwa Polskiego, mogą okazać się nieocenione. W sytuacji fałszywych oskarżeń, nauczyciel ma prawo do dochodzenia swoich praw w sądzie, broniąc swojego dobrego imienia i godności osobistej.
Jakie są narzędzia prawne w obronie nauczyciela?
Nauczyciel niesłusznie oskarżony ma do dyspozycji szereg środków prawnych, by bronić swojego dobrego imienia i zawodowych interesów. Po pierwsze, może:
- złożyć prywatny akt oskarżenia, powołując się na zniesławienie (zgodnie z art. 212 Kodeksu karnego) lub ewentualnie na pomówienie (art. 234 k.k.) – to istotny krok w odpieraniu nieprawdziwych oskarżeń,
- dochodzić swoich praw na drodze postępowania cywilnego, wnosząc pozew o naruszenie jego dóbr osobistych, takich jak cześć, reputacja i godność – w takim przypadku przysługuje mu prawo do ubiegania się o odszkodowanie finansowe,
- zgłosić podejrzenie popełnienia przestępstwa odpowiednim służbom, czyli policji lub prokuraturze.
Absolutnie kluczowe jest jednak zebranie jak najobszerniejszego materiału dowodowego – zabezpieczenie wszelkiej dokumentacji, która potwierdza jego wersję wydarzeń, ponieważ dowody te będą stanowić fundament obrony. Pamiętajmy, liczy się każdy, nawet najdrobniejszy szczegół.
Jak można zabezpieczyć się przed nieuzasadnionymi skargami?
Aby zminimalizować ryzyko niepotrzebnych skarg, kluczowe jest, by nauczyciele pielęgnowali pozytywne relacje zarówno z uczniami, jak i ich rodzicami. Fundamentem takich relacji jest otwarta wymiana informacji i wzajemny szacunek. Regularne dzielenie się wiadomościami o postępach i wyzwaniach, z jakimi mierzą się dzieci, jest niezwykle ważne dla budowania zaufania. Profesjonalizm i przestrzeganie zasad etyki zawodowej powinny być zawsze priorytetem każdego nauczyciela.
Równie istotne jest:
- skrupulatne dokumentowanie podejmowanych działań – notatki ze spotkań i zapisy ważnych zdarzeń mogą okazać się nieocenione w przyszłości,
- dobra znajomość prawa oświatowego oraz statutu szkoły pozwala uniknąć wielu potencjalnych problemów – w związku z tym, nauczyciele powinni stale aktualizować swoją wiedzę w tym zakresie,
- szybka reakcja na ewentualne niezadowolenie, wyrażane przez uczniów lub ich opiekunów, może skutecznie zapobiec eskalacji konfliktów – wszelkie niejasności warto wyjaśniać od razu,
- w sytuacjach szczególnie trudnych, nie wahaj się szukać wsparcia u dyrektora, pedagoga lub psychologa szkolnego,
- korzystne mogą być też regularne konsultacje z innymi nauczycielami oraz udział w szkoleniach zawodowych, które pomagają w efektywnym rozwiązywaniu konfliktów.
Dodatkowo, podczas wymagających rozmów, nauczyciel ma prawo poprosić o obecność i pomoc innego nauczyciela.
Jakie są ryzyka związane z fałszywymi oskarżeniami?
Fałszywe oskarżenia stanowią poważne zagrożenie dla nauczycieli, pociągając za sobą daleko idące, negatywne skutki. Niesłuszne zarzuty mogą uruchomić procedury dyscyplinarne, które z kolei nierzadko prowadzą do:
- zawieszenia w obowiązkach,
- w skrajnych przypadkach nawet do zwolnienia z pracy.
Nauczyciel staje się wówczas celem ataku na jego dobre imię i poczucie własnej wartości, co wiąże się z ogromnym stresem i problemami natury psychicznej. Taka sytuacja bez wątpienia negatywnie odbija się na jego dalszym rozwoju, zarówno w sferze zawodowej, jak i osobistej. Należy jednak pamiętać, że osoba, która dopuszcza się fałszywego oskarżenia, musi liczyć się z konsekwencjami prawnymi. Polskie prawo przewiduje odpowiedzialność karną za:
- zniesławienie (art. 212 Kodeksu karnego),
- pomówienie (art. 234 Kodeksu karnego).
Za tego typu czyny grożą kary:
- finansowe,
- ograniczenie wolności,
- w niektórych przypadkach nawet kara pozbawienia wolności do roku.
Z tego względu, niezwykle istotne jest, aby wszelkie oskarżenia były poparte rzetelnymi dowodami i nie wynikały jedynie z niepotwierdzonych domysłów, zasłyszanych plotek czy czyjejś złośliwości.
Jakie są skutki uznania skargi za zasadną?
Uznanie skargi na nauczyciela za uzasadnioną pociąga za sobą określone konsekwencje, których skala zależy od wagi przewinienia oraz jego wpływu na dobro uczniów. Nauczyciel musi liczyć się z różnorodnymi sankcjami. Do łagodniejszych środków należą kary porządkowe:
- upomnienie,
- nagana.
Oprócz tego, może zostać na niego nałożony obowiązek doskonalenia zawodowego, czyli uczestnictwo w dodatkowych szkoleniach podnoszących jego kompetencje. W niektórych przypadkach może dojść do przeniesienia pedagoga do innej placówki. Bardziej poważne konsekwencje wiążą się z postępowaniem dyscyplinarnym, prowadzonym przez rzecznika dyscyplinarnego. W jego toku, w przypadku udowodnienia winy, nauczycielowi grozi:
- nagana z ostrzeżeniem,
- zwolnienie z pracy,
- wydalenie z zawodu, o którym mowa w art. 75 Karty Nauczyciela.
Rzecznik, badając zarzuty o naruszenie godności zawodu, gromadzi dowody, wysłuchuje wyjaśnień nauczyciela, a następnie kieruje sprawę do komisji dyscyplinarnej. Ta, po wnikliwej analizie, orzeka o ewentualnej karze, bazując na przepisach Karty Nauczyciela. Celem tych działań jest zarówno ochrona uczniów, jak i dbałość o wysoki poziom pracy pedagogów.
Jakie działania może podjąć rzecznik dyscyplinarny?
Gdy tylko rzecznik dyscyplinarny poweźmie informację o potencjalnym naruszeniu praw dziecka lub niedopełnieniu obowiązków przez nauczyciela, niezwłocznie wszczyna postępowanie wyjaśniające. W ramach tego procesu dysponuje on konkretnymi instrumentami:
- może zwrócić się do dyrektora szkoły, nauczyciela oraz innych osób związanych ze sprawą z prośbą o udostępnienie niezbędnych informacji i dokumentacji,
- ma możliwość przesłuchania świadków, aby uzyskać szczegółowy obraz sytuacji,
- w sytuacjach, gdy charakter sprawy tego wymaga, na przykład z uwagi na jej skomplikowany charakter, rzecznikowi przysługuje prawo zlecenia specjalistycznych ekspertyz.
Po zakończeniu etapu wyjaśniającego, rzecznik staje przed kilkoma opcjami. Może zdecydować o umorzeniu postępowania, co ma miejsce w przypadku, gdy zarzuty okazują się bezpodstawne lub brak jest dowodów potwierdzających popełnienie przewinienia. Z drugiej strony, jeśli zgromadzone materiały dowodowe wskazują na naruszenie prawa lub obowiązków przez nauczyciela, rzecznik kieruje sprawę do komisji dyscyplinarnej, wnosząc o jego ukaranie. Alternatywnie, w sytuacji, gdy dowody przemawiają za niewinnością nauczyciela, rzecznik może złożyć wniosek o jego uniewinnienie. Ostateczna decyzja jest więc determinowana przez zebrane materiały dowodowe.
Co się dzieje, gdy skarga zostanie wycofana?
Zazwyczaj, wycofanie skargi skutkuje umorzeniem postępowania przez dyrektora danej szkoły, który może wówczas uznać sprawę za zamkniętą. Niemniej jednak, nawet w takiej sytuacji, dyrektor zachowuje prawo do kontynuowania czynności wyjaśniających, a także powiadomienia rzecznika dyscyplinarnego. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy istnieje podejrzenie naruszenia przez nauczyciela jego obowiązków lub praw ucznia. Szczególnie poważne zarzuty wymagają dogłębnego zbadania, niezależnie od woli osoby, która pierwotnie wniosła skargę.
Co to jest skarga anonimowa i jakie ma konsekwencje?
Anonimowe skargi, czyli te pozbawione podpisu i danych autora, stanowią dla dyrektora szkoły poważne wyzwanie w procesie wyjaśniania. Choć dyrektor może podjąć interwencję, musi liczyć się z trudnościami w weryfikacji prawdziwości zawartych w niej informacji. Jakie konkretne problemy generują tego typu zgłoszenia? Przede wszystkim, brak możliwości doprecyzowania kwestii, ponieważ nie można skontaktować się z autorem zapytania o dodatkowe szczegóły. To znacząco utrudnia prowadzenie dochodzenia. Ponadto, wiarygodność anonimowej skargi jest z natury obniżona – trudno ocenić prawdziwość zarzutów, gdy nieznane jest źródło informacji i nie ma możliwości jego zweryfikowania. Nauczyciel, którego dotyczy taka skarga, pozbawiony jest możliwości bezpośredniej konfrontacji z oskarżycielem i przedstawienia własnej perspektywy, co niewątpliwie utrudnia mu obronę. Dyrektor, zmuszony do samodzielnej analizy dostępnych faktów i wyciągania wniosków, może być narażony na subiektywną ocenę dowodów, która zależy od jego doświadczenia i osobistej interpretacji. Z uwagi na ograniczone możliwości weryfikacji, dyrektor napotyka trudności w pełnym wyjaśnieniu istoty sprawy, co w konsekwencji zawęża zakres jego działania. Rozstrzyganie sporów w oparciu o anonimowe zgłoszenia jest szczególnie problematyczne, zwłaszcza wobec braku możliwości bezpośredniego skonfrontowania stron i wynikających z tego trudności w ustaleniu obiektywnej prawdy.
Jakie są przykłady naruszeń godności zawodu nauczyciela?
Przykłady zachowań urągających godności nauczyciela są bardzo różnorodne i, co oczywiste, niedopuszczalne. Mówimy tu o czynach sprzecznych z zasadami etyki, które jednocześnie niszczą pozytywny wizerunek pedagoga. Do najczęściej spotykanych przykładów należą:
- stosowanie przemocy fizycznej – od popychania po bicie,
- stosowanie przemocy psychicznej, przejawiającej się np. w poniżaniu podopiecznych,
- wyśmiewanie i zastraszanie uczniów,
- wszelkie formy dyskryminacji,
- łamanie praw ucznia, w szczególności jego prawa do poszanowania godności, prywatności i poczucia bezpieczeństwa,
- ujawnianie poufnych informacji osobom trzecim, takim jak inni uczniowie czy rodzice,
- niewłaściwe traktowanie rodziców,
- spożywanie alkoholu w miejscu pracy,
- popełnienie przestępstwa, które rzutuje negatywnie na reputację całego zawodu,
- nierzetelne wykonywanie obowiązków, a w szczególności zaniedbywanie uczniów,
- promowanie treści nacechowanych rasizmem, ksenofobią czy homofobią,
- zaniedbanie bezpieczeństwa uczniów, na przykład pozostawianie ich bez odpowiedniej opieki czy ignorowanie potencjalnych zagrożeń.
Nauczyciel ma obowiązek reagować na przypadki przemocy rówieśniczej i dbać, aby uczniowie byli bezpieczni podczas zajęć lekcyjnych, przerw oraz wycieczek szkolnych.